Hoe kun je Londen het best benoemen zonder vooroordelen te verkondigen?

Dat vind leek mij best lastig. Maar in de paar dagen dat we in Londen waren zijn mij wel een aantal dingen opgevallen. De vriendelijkheid van deze mensen. Overal werd ons (zonder erom te vragen) aangeboden te helpen om de weg te vinden. De straten waren verder ook heel erg schoon.
Waar ik op vakantie meestal een grondige hekel krijg aan die ''zuipende engelsen'', kreeg ik hier een heel warm en welkom gevoel! Dat is toch wel heel erg belangrijk. Daarnaast is er cultuur te over. Camden Town was een favoriete plek.

Toen wij in de avond twijfelden of we de metro naar een ander gedeelte van Londen gingen pakken of toch nog daar bleven, kwam een man die ons radeloos zag staan aan en wees ons op de vele leuke pubs die er in dat gedeelte waren: ''If you go to thé end of thé street you'll find a pub, awesome, and if you don't like that one, you go across the street and there's another one''.

Aan dit soort mensen kan ik wel wennen! Verder gingen de zakenlui in hun middagpauze heerlijk liggen zonnen in een parkje midden in de stad. Levensgenieters!

Vanuit Londen gingen we door naar Folkestone, een totaal andere ervaring. Niet alleen al omdat we een heerlijk strand vonden, maar vooral ook omdat er een totaal ander slag aan mensen was. Kleinschaliger en plaatselijker.

''If you go to the end of the street you'll find a pub, awesome, and if you don't like that one, you go across the street and there's another one''

London

Een van de tofste dingen aan Londen was toch wel de underground. Zo verschrikkelijk handig. De routes zijn heel erg gebruiksvriendelijk, toch ben ik een aantal keren de weg kwijt geraakt (kan aan mij liggen).

De map van de underground is ontworpen door Harry Beck in 1931. Dat is een flinke tijd geleden. Beck was een medewerker van de London underground en vond dat de underground map onnodig lastig was. Want hoe zeer heb je nu een beeld van wat er recht boven de lijn ligt nodig? Dit zorgt voor een verwarring, want je raakt het overzicht gemakkelijk kwijt.
Hierom heeft hij een kaart ontworpen, in zijn eigen tijd, waarin hij de wegen achterwegen (haha) liet. Om de duidelijkheid van een reis te verbeteren, gaf hij met dikke stippen aan waar je kon overstappen.

Beck bleef de underground map verbeteren en verbeteren en in 1960 ontwierp hij zijn laatste editie. De underground map van nu komt nog zeer overeen met zijn ontwerp, als ook de metrokaarten in Nederland. Toch zitten er ook weer andere verbeteringen in. Harold Hutchison ging namelijk verder met het ontwerpen van de map. Geen zachte rondingen meer maar een scherpe bocht.

En met de tijd veranderen de vervoersmiddelen ook en is zo een kaart in een kleur niet meer efficiënt. De verschillende vervoersmiddelen werden onderverdeeld in rondjes en vierkantjes: rondjes voor underground only en vierkantjes voor de verbindingen met british rail.

In 1964 nam Paul Garbutt het ontwerpen over en hij bracht de rondingen weer terug.

De verschillen in de kaarten op een heerlijk rijtje:

Ruitjes uit de bovenste map zijn teruggebracht in het lettertype
De ruitjes van Becks zijn tegenwoordig rondjes geworden
De Thames loopt tamelijk anders in de huidige kaart
Kleurgebruik (daarnaast ook onderscheid tussen de zones)
Verschillende logo's
De kaart van Becks liep rond het centrum en de huidige kaart loopt juist rond de ringlijn

Underground